Niech przyszły rok będzie gorszy!

Ostatnie zajęcia przed Świętami. Siedzę jak na przysłowiowych szpilkach, bo wykładowca trzyma nas już dobre 10 minut dłużej niż przewiduje to plan zajęć. Obok mnie stoi duża torba, bo zaraz z uczelni idę na dworzec autobusowy i jadę do domu. Spoglądam nerwowo na zegarek i zastanawiam się, czy przeprosić i powiedzieć, że muszę wyjść, bo spóźnię się na mój środek transportu? Czy może jednak liczyć po cichu, że wykładowca sam się zreflektuje? W tym momencie ostatnie zadanie zostaje rozwiązane, więc szybkim ruchem chowam wszystko do torebki, ale zanim zdążę się podnieść z krzesła, słyszę: „Jako że następnym razem zobaczymy się dopiero w po Świętach, chciałbym złożyć Państwu życzenia.” Poirytowana siadam z powrotem. Po typowej wariacji „wesołych świąt”, słyszę „dla odmiany chciałbym państwu życzyć, aby przyszły rok okazał się gorszy.” Nagle w sali robi się cicho i nawet mnie przestaje zależeć na pośpiechu. O czym ten facet mówi?! Jak gorszy? „Tak. Życzę państwu, aby rok 2016 był gorszy w stosunku do roku 2017”. A! W takim razie dziękuję za życzenia. I podzielę się nimi dalej!

 

Każdemu z Was życzę, aby Nowy Rok okazał się szczęśliwym, wypełnionym spełnionymi marzeniami (w blogosferze sporo się ich planuje i bardzo dobrze). A do tego, niech te lata pod kątem dobrych przeżyć mają tendencję wzrostową. Niech 2016 rok będzie gdzieś pośrodku dobrych wydarzeń z 2015 a z 2017!

Podsumowanie 

Chcąc zrealizować tego typu życzenia, wypadałoby zrobić sobie podsumowanie tego roku, by wiedzieć jaka jest pozycja startowa – ile dobrych wydarzeń więcej musi się pojawić w przyszłym roku. Zaczynamy!

Chyba jako jedna z niewielu osób mogę podzielić mój rok na pół. Idealne pół. Pierwsze sześć miesięcy to z obecnej perspektywy okres zawieszenia. Studiowałam, pisałam pracę i uczyłam się do egzaminów, wiedząc że od nowego roku akademickiego moje życie przeniesie się w inny rejon Polski. Nie wiedziałam tylko gdzie dokładnie. Początek roku to również okres zakończenia kilku znajomości.

Przełomem były wakacje, kiedy z pozoru nic się nie działo, ale to właśnie wtedy miałam obronę, egzaminy wstępne na uczelnie, nerwowe czekanie na wyniki, dylematy, szukanie mieszkania… Jedyne czego żałuję to, że nie udało mi się nigdzie wyjechać – choćby tylko na parę dni.

Potem moje życie zmieniło się w stosunku do pierwszej połowy roku o 180 stopni. Poznałam mnóstwo nowych ludzi, którzy mój bilans znajomości zdecydowanie wyciągnęli na plus.

Wzięłam udział w konferencji „Myśleć jak milionerzy”, gdzie miałam okazję spotkać na żywo ludzi, których podziwiam.

W międzyczasie dokonałam rewolucji blogowej, która w grudniu podupadła i to jest mocny punkt do poprawy. Aczkolwiek to, co udało mi się osiągnąć w międzyczasie pokazuje, że przy odrobinie wysiłku naprawdę można zdziałać cuda. Miałam tego przedsmak i teraz mam ochotę na jeszcze więcej!

Poza tym:

• zostałam koordynatorką w Kole i starostą w grupie
• zaczęłam się uczyć włoskiego i odkryłam, że bardzo lubię ten język
• spełniłam marzenia i wzięłam udział w SmokBlogu oraz zostałam SuperW
• zrealizowałam swoje zeszłoroczne postanowienie, by zobaczyć Bożonarodzeniowy Jarmark w Krakowie (wtedy myślałam o Krakowie lub Wrocławiu) 

Książkowe wyzwanie

Zaraz na początku roku postanowiłam, że będę liczyć każdą książkę, którą przeczytam. Te ambitniejsze tytuły wypisałam w zakładkę, która wraz ze starym rokiem znika z bloga. Te mniej ambitne lub bardziej specyficzne z zakresu psychologii spisałam oddzielnie na kartce. Podsumowanie zaskoczyło mnie samą. Zakładałam, że wyrobiłam się z luźnym założeniem 52 książek w rok, ale zamiast tego wyszło mi 82 pozycje. Dużą część przeczytałam przez wakacje, bo ostatnie miesiące to średnio 2 pozycje na miesiąc. W tym roku poznałam radość czytania ebooków, co stanowiło blisko 40% przeczytanych książek!

Książkowe wyzwanie nie zostało zrealizowane w pełni, bo nie do wszystkich pozycji miałam dostęp. Wiedziałam o tym, tworząc tą listę. Nie zawsze można sobie pozwolić na zakup konkretnej pozycji, więc traktowałam poszczególne punkty jako wytyczne a czasem i bodźce, bo jak książka pojawiała się w bibliotece, to ją brałam – nawet jak nie zawsze miałam nastrój na czytanie autobiografii. Korzystałam z okazji i motywowałam się, by poza luźnymi książkami w stylu Jane Austen (właśnie wydało się, że jestem romantyczką), przeczytać co nieco ambitniejszą literaturę. Z listy zrealizowałam równą połowę, więc efekt jak najbardziej mnie zadowala.

Zakładka znika, ponieważ przenoszę ją na stałe do kalendarza i dalej będę dążyć do przeczytania określonych książek, bo ten rok był również bardzo inspirujący pod kątem poleceń „koniecznie musisz przeczytać”. Pomysł takich list jest bardzo dobry. Rozszerzyłam go o filmy, dzięki czemu zniknął mi odwieczny problem związany z tym „co by tu dzisiaj zobaczyć?”. Obecnie na mojej filmowej liście mam ok. 40 pozycji od komedii przez dramaty po thrillery – w zależności od mojego aktualnego nastroju.

Jedno słowo podsumowania

Obojętnie czy jesteś Blogerem, czy Czytelnikiem w tym szczególnym dniu dokonujesz podsumowania. Może zrobisz to w ciągu dnia, a może wieczorem na chwilę przed wybiciem północy. Mimowolnie przez głowę przelecą Ci wydarzenia z ostatnich 365 dni. Będziesz widział te dobre chwile, ale również momenty kiedy nie byłeś z siebie dumny. Od Ciebie zależy, które ze wspomnień wybierzesz. Do których będziesz częściej powracać, a przede wszystkim które określą Twój rok. Przez pryzmat czego spojrzysz na mijające 12 miesięcy?

U mnie decydująca jest druga połowa roku. Wtedy nabrałam wiary w siebie. Musiałam się zmierzyć z wieloma nowymi dla mnie sytuacjami, ale za każdym razem sobie radziłam. Dzięki temu wiele się o sobie nauczyłam, a przede wszystkim poznałam własną wartość. Pewność siebie, a poczucie własnej wartości to dwie różne rzeczy, które nie zawsze idą ze sobą w parze. O tym przekonałam się już dawno temu i chociaż to pierwsze nie stanowiło już dla mnie takiego problemu, to drugie wydawało się nieosiągalne. Tym bardziej, że w pierwszym półroczu los mi trochę dokopał. Po czasie wiem, że tak musiało się stać, abym czegoś się nauczyła i w drugim półroczu nie popełniła tych samych błędów. Piszę literalnie „tych samych”. Dla mnie rok zatoczył koło, bo historia się powtórzyła z tym, że tym razem powstało inne zakończenie. Dla mnie lepsze. I dlatego mój rok minął pod szyldem „poczucie własnej wartości”.

Gdybyś miał określić cały rok tylko jednym słowem lub sformułowaniem, co by to było?