Postanowienia noworoczne - źródło szczęścia czy frustracji?

Postanowienia noworoczne to chyba jeden z najbardziej nieudanych ludzkich wymysłów. Wszyscy chorują na gorączkę pt. muszę sobie coś postanowić. A po dwóch, trzech, czterech tygodniach porzucają swoje chęci zmiany całego życia, bo za bardzo te nowe nawyki ich uwierają. Bardzo często to, od czego się zaczyna metamorfoza życia to właśnie próba wyrobienia w sobie nawyku – nowego, zdrowego, lepszego. I równie często kończy się to na niczym. Wynika to z faktu, że często popełnia się błędy przy ustalaniu tego, co chce się zmienić. I zamiast tego nowe życie nie cieszy, a raczej frustruje i jest przyczyną tego, że z chęcią powracamy do starych przyzwyczajeń. 

Specjaliści zapewne wypunktowaliby kilkanaście błędów popełnianych podczas wymyślania noworocznych postanowień. Ja ograniczę się do omówienia tych najczęstszych.

Impulsywne decyzje

Często postanowienia są robione pod wpływem chwili. Znajomi spotykają się przy piwie i nagle ktoś oświadcza, że musi się tą chwilą nacieszyć, bo w przyszłym roku przestaje pić alkohol. Ktoś go popiera, mówiąc że on ogranicza spożycie kawy. Trzecia osoba twierdzi, że w końcu zabierze się za siebie i zacznie regularnie uprawiać sport. W tym momencie wszyscy spoglądają na Ciebie, więc wiesz że musisz coś powiedzieć. Jest to pierwsza rzecz, która przychodzi Ci do głowy. Nieprzemyślana i właściwie nie do końca jesteś przekonany czy chcesz się zmieniać w tym kierunku. No, ale jak się powiedziało A, to spróbuje się powiedzieć B.

Przekonanie, że tylko teraz jest czas na postanowienia

Jak sama nazwa wskazuje postanowienia noworoczne są robione w okolicach Nowego Roku. Niestety, znacząca większość ludzi uważa, że te „okolice” zawężają się jedynie do grudnia. Styczeń to już nie są żadne okolice – to jest grubo za późno. Z ostatnim miesiące roku jest ten problem, że wtedy za dużo się dzieje: przygotowanie świąt, większe porządki, większe zakupy, planowanie co ugotować, rozliczenie końcowe w firmie, przygotowania do remanentów… I gdzieś w tym wszystkim trzeba jeszcze znaleźć czas na postanowienie noworoczne. Jednostkom się udaje – nie powiem. Część osób jednak zaczyna myśleć o zmianach w okresie między świętami a sylwestrem, więc decyzja zostaje podjęta trochę pod presją czasu. Nie zawsze jest czas, by sobie coś dobrze przemyśleć, w konsekwencji czego realizujemy plany, które nie do końca tak naprawdę są nam potrzebne.

Wiara, która nie przenosi gór

Współczesne zmiany muszą zachodzić naprawdę szybko – tego się od nich oczekuje. Kto obecnie pamięta jak wyglądał iPhone jedynka? A przecież to było niecałe 9 lat temu. Nauczono ludzi, że wszystko musi się dziać szybko – jak Internet to tylko łącze LTE, jak szybkie zakupy to kasy samoobsługowe, jak wysyłanie wiadomości to maile a nie listy… i tysiące innych przykładów. Takie oczekiwania są o tyle szkodliwe, że zostają przeniesione na każdą sferę życia. Kiedy postanawiasz srzucić palenie robisz to z dnia na dzień, bez wcześniejszego uprzedzenia organizmu. Kiedy chcesz schudnąć od razu zaczynasz od drakońskich ograniczeń kalorii. Kiedy zaczynasz biegać, to najchętniej zacząłbyś od maratonów, ale ewentualnie 10 km też nie brzmi najgorzej. Znowu można byłoby mnożyć przykłady tego jak zamiast stopniowo wprowadzać zmiany, ludzie rzucają się na głęboką wodę i dziwią się, że toną.

Ilość nie znaczy jakość

Siadasz nad kartką papieru i spisujesz cele na ten nowy rok i nie wiadomo kiedy lista rośnie do kilkunastu pozycji. Jeżeli nie boisz się wyzwań, to zakładasz że uda Ci się wszystko zrealizować. Jeżeli nie lubisz się przemęczać, uznasz że to za dużo i pewnie i tak Ci się nie uda. Trudność polega na znalezieniu złotego środka i podjęcie się realizacji tylko jednego, może dwóch postanowień. Tych, które na chwilę obecną są dla Ciebie najważniejsze. Tych, które najbardziej mogą zmienić Twoje życie. 

Pułapka myślenia w kategoriach BIG

Postanowienia noworoczne muszą być duże, bo są na cały rok. Kto chociaż raz tak nie pomyślał? Jeżeli chcę wprowadzić zmianę, zobaczyć coś nowego, przeżyć inne rzeczy niż dotychczas to musi to być postanowienie noworoczne. Nie planujesz przecież, że zrobisz sobie 2-tygodniowy kurs szybkiego pisania, bo to... takie małe. Poza tym, co? Pójdziesz na kurs i po dwóch tygodniach powiesz, że wywiązałeś się ze swojego postanowienia? Głupio tak, a jak jeszcze znajomi będą dopytywać, to już w ogóle Cię wyśmieją. Tylko proszę wskaż mi, gdzie napisano, że takie postanowienie musi zająć cały rok a jego największą trudnością ma być codziennie wykonywanie jednej i tej samej rzeczy. Przecież trudność może polegać na tym, że na taki kurs to trzeba wcześniej zebrać odpowiednią ilość pieniędzy. Albo trzeba się odważyć i pójść się gdzieś zapisać, wyjść do ludzi itp.

Nadzieja, że od teraz wszystko będzie idealnie.

Tak bardzo jesteś przekonany o własnej determinacji, a nowe postanowienie jest ze wszech miar słuszne i przemyślane, że nie dopuszczasz do głosu myśli, iż coś może się nie udać. I właśnie dlatego pierwsze „potknięcie” budzi wielkie zdziwienie a jednocześnie staje się bodźcem do myślenia: to chyba nie dla mnie, nie uda się. A kiedy zdarzają się takie dwa dni pod rząd, to już w ogóle nabierasz przekonania, że nie warto starać się w tym tygodniu i odpuszczasz sobie całe siedem dni.

Gdzie to szczęście?

Czy Ty Karolina zwariowałaś?! Chcesz mi powiedzieć, że w tych postanowieniach noworocznych może być coś fajnego? Tak, właśnie tak. Pod warunkiem, że nie popełnisz powyższych błędów. Dasz sobie czas, by się zastanowić co chcesz zmienić. Nie poddawaj się presji czasu ani naciskowi przyjaciół. Nie wierz w to, że postanowienie trzeba wymyślić już w grudniu – styczeń jest równie dobrym miesiącem. Nie planuj całej rewolucji życiowej, ale skup się tylko na jednym jego aspekcie. Dąż do swojego celu małymi kroczkami i to codziennie. Nie akceptuj dnia przerwy „od”. Bo coś takiego jak przerwa „od życia” nie istnieje.

Ciągle pytasz gdzie to szczęście? W realizacji, w zmianach i w osiągnięciu celu. Szczęściem jest tutaj osobista satysfakcja, że się udało. Że moje życie wygląda teraz inaczej i wygląda lepiej – ja się czuję lepiej. Poza tym robienie postanowień sprawia, że przechodzisz od marzeń do sfery realizacji – ukonkretniasz swój cel i decydujesz, co musisz zrobić, by go osiągnąć. Masz na to cały rok, a to mnóstwo czasu. Możesz go wykorzystać i coś zmienić, a możesz po prostu pozwolić, by te dni upłynęły. Bo one upłyną tak czy inaczej, a od Ciebie zależy czy je spożytkujesz na coś fajnego, bo wiesz… czasu nie da się zachomikować. Dlatego skoro ma już upłynąć, to tak sobie myślę, że fajnie byłoby mieć z niego coś dla siebie.

Moje postanowienie

W tym roku mam dwa. I to takie konkretniejsze, co pewnie wynika z faktu że gdzie się ostatnio nie obrócę, to trafiam na zdanie „pamiętaj, że cele muszą być SMART”. Po pierwsze chciałabym kontynuować naukę włoskiego, ale tym razem na poważnie. Póki co, były to raczej luźne spotkania, które wraz ze styczniem się kończą. Ten mini kurs był o tyle fajny, że przekonałam się iż lubię ten język oraz odkryłam aplikację Duolingo, która chyba nauczyła mnie więcej słówek niż tych parę spotkań. Co jest wynikiem innego systemu działania, a nie prowadzącej. Po prostu na zajęciach nie ma czasu na robienie w kółko tych samych powtórek. Najważniejsze, że złapałam bakcyla i do końca roku chciałabym przerobić poziom A1 a jak się uda, to i zacząć A2. Drugim postanowieniem jest wyjazd na wakacje. W zeszłym roku i dwa lata temu nigdzie nie byłam i obiecałam sobie, że z tym koniec. Na razie mam w głowie parę planów, ale jeszcze nie wiem co się uda zrealizować. Najważniejsze, że wakacjom w domu mówię głośne NIE.

A czemu Ty mówisz głośne NIE? Co zmieniasz? Co planujesz osiągnąć w 2016 roku? Co by to nie było, trzymam kciuki za Ciebie :) Bo czy Ci się uda czy nie, zależy jedynie od Twojego nastawienia, a wierzę że ono akurat nie sprawia Ci kłopotu. 

Z cyklu:
1. O szczęściu piszą ludzie szczęśliwi, czyli o nie wszystkie oskarżenia należy się gniewać 

2. Sport może dać Ci szczęście. Nie wierzysz – spróbuj! Nie wiesz jak – przeczytaj!

3. Prezenty dają szczęście! Pytanie komu najbardziej?