Prezenty dają szczęście! Pytanie komu najbardziej?

Nastał czas, kiedy w Internecie mnożą się treści na temat nadchodzących Świąt. Większość z nich uderza w tą samą nutę – poświęć czas na pogłębienie relacji z bliskimi, zwolnij, znajdź czas na pracę nad swoim wnętrzem, nie panikuj w kuchni itd. Dwa lata z rzędu również pisałam w tym nurcie, dlatego teraz będzie inaczej. Dzisiaj będzie o komercjalizacji, o prezentach i o tym, co większość ludzi głośno potępia „bo w święta wcale nie chodzi o prezenty”… Czyżby? 

Zapewne znasz „Opowieść wigilijną”, kiedy to Scrooge’a nawiedzają duchy przeszłych, obecnych i przyszłych Świąt Bożego Narodzenia. Jest to motyw z powodzeniem wykorzystywany w różnego rodzaju filmach oraz książkach. Nadszedł czas i na blogosferę ;)

Przeszłość

Jako małe dziecko miałeś o Świętach pewne wyobrażenie, które przejawiało się w postaci rysunków (jeżeli zaliczałeś się do grupy tych bardziej utalentowanych) lub kolorowanek (jeżeli jednak byłeś mniej utalentowany). Forma artystyczna znajdywała swoje ujście zarówno w postaci Mikołaja i bombek, ale przede wszystkim rysowało się choinki a co za tym idzie i górę prezentów. Choinka nigdy nie stała sama sobie. Pod jej gałęziami były przeróżne paczki, a każda pokolorowane na inny kolor, bo to dopełniało radosny obrazek.

Natomiast nigdy nie natknęłam się w kolorowankach na obrazek rodzinnej wieczerzy wigilijnej. Albo rodziny stojącej wokół pianina i śpiewającej kolędy. To już prędzej pojawiał się bałwan (ale też zazwyczaj już ulepiony, a nie w trakcie procesu tworzenia). Zapewne odpowiedź dlaczego tak jest leży w tym, że w takim obrazku dla dziecka nie ma niczego atrakcyjnego. Kolorowanie ludzi? Phi! Nuda!

Dlatego, kiedy Pani w przedszkolu prosiła o narysowanie czegoś związanego ze świętami, malowałeś choinkę. I prezenty. Ja również to robiłam, a rysowanie symetrycznego drzewka doprowadzało mnie do szału. Tym bardziej, że mojej mamie wychodziło to za każdym razem, kiedy ją tylko o to poprosiłam. I to jeszcze rysowała jakby od niechcenia! A ja z całym swoim dziecięcym wdziękiem czyli maksymalnym przyciskaniem ołówka do papieru oraz wyciągniętym językiem, nie potrafiłam osiągnąć choćby zbliżonych efektów.

Potem nastał ten okropny czas, kiedy dowiedziałeś się, że Święty Mikołaj nie istnieje a prezenty kupują Ci rodzice i Dziadkowie. I wtedy też okazało się, że przed Świętami w Twoim kalendarzu pojawił się nowy obowiązek jakim było kupowanie lub robienie prezentu dla rodziców. Nie zaprzeczaj, że wcale to nie był obowiązek a przyjemność. I tak nie uwierzę. Przynajmniej z początku.

Później dorosłeś na tyle, że zacząłeś dostrzegać w tych prezentach coś innego. Nagle to, co powtarzano Ci od dawna nabrało sensu. Dawanie prezentów dostarczało więcej radości niż ich otrzymywanie. To był czas, kiedy aktywnie udzielałeś się przy przygotowaniach świątecznych, nad prezentem dla bliskich rozmyślałeś od tygodni, a w wieczór wigilijny choinka z prezentami stała się miłym akcentem, a nie obiektem pożądania jak dotychczas.

Teraźniejszość

Gdyby nie „akcent” prezentowy na Święta, niektóre firmy nie wychodziłyby na plus w swoim bilansie. Marketing ma używanie, przedsiębiorcy zacierają ręce a pracownicy wyrabiają nadgodziny. Grudzień to zwariowany okres. Wiem, że zaraz w komentarzach pojawi się uwaga, iż ozdoby świąteczne pojawiają się już z początkiem listopada. Tak, zgadza się. Tylko, że wtedy mało kogo one obchodzą – już prędzej są krytykowane i uznawane za niepożądane. Dopiero w grudniu czuć powoli świąteczną gorączkę zakupową. Na tydzień przed świętami robienie zakupów spożywczych jest już nielada wyczynem – wiem, bo stałam w kolejce jako 30. osoba a zazwyczaj ludzi jest mniej niż dziesięcioro. To okres, kiedy robię co mogę by omijać centra handlowe, bo ten natłok ludzi źle na mnie działa – wprowadza dziwną nerwowość i irytację na wolniej poruszających się klientów. A od przecen boli mnie głowa, bo „może jednak jeszcze jeden sweter nie jest takim głupim pomysłem?”.

Moim rozwiązaniem była ucieczka od tego i zaszycie się w sobotę w bibliotece (gdzie może przewinęło się z 10 osób za mój cały czas pobytu) a niedzielę spędziłam na liczeniu zadań. Takim oto sposobem mogę wrócić do domu z trochę lżejszą głową, bo nadrobiłam zaległości z dwóch przedmiotów. Wniosek: ucieczka ma swoje plusy.

Wracając do wątku „prezentowego”. Zapewne wiesz, że z prezentami można zrobić trzy rzeczy.

Po pierwsze możesz je otrzymać. Ustaliliśmy jednak, że ten etap masz już za sobą. Pewnie nikt mi nie uwierzy, ale dopiero w tym roku obejrzałam film pt. „Grinch”. Przez „obejrzałam” mam na myśli, że zrobiłam to po raz pierwszy w swoim życiu. Kevina znam na wylot, ale Grinch jakoś nigdy nie wpadł mi w oko. Ten film bardzo dobrze obrazuje idee, że „w święta nie chodzi o prezenty”. Zostało tam przedstawione istne wariactwo przedświąteczne, ale w sumie niewiele odbiega od dzisiejszych standardów.

Po drugie prezentami możesz obdarowywać innych. To z kolei jest przypadek, który dostarcza niesamowicie wiele frajdy. Od jakiegoś czasu uwielbiam patrzeć na twarze osób obdarowanych. Przekonuję się wtedy, że każdy z nas ma coś z dziecka, bo nieraz i dorośli delikatnie potrząsają paczuszką, próbując odgadnąć jej zawartość przed rozpakowaniem.

Po trzecie nie wiem czy próbowałeś obdarowywać siebie samego? Przecież też zasługujemy na odrobinę miłości własnej, prawda? A może uważasz, że prezent dla samego siebie to wariactwo albo marnotrawienie pieniędzy? Dlaczego? Przecież Tobie również należy się co nieco, bo przecież byłeś grzeczny przez cały rok, prawda? Daj sobie trochę radości. Spraw sobie coś, co naprawdę Cię ucieszy, a co to jest, to już sam wiesz najlepiej ;)

Przyszłość

Czyli jak będą wyglądać Twoje najbliższe Święta? I te następne? I kolejne? Kupisz ten sam prezent co roku, bo przecież „sweter zawsze się znosi”. A może postawisz na indywidualność i dobierzesz prezent do potrzeb obdarowanego? Moja koleżanka powiedziała mi ostatnio, że „uwielbiam kupować praktyczne prezenty”. Niby oczywiste i banalne, a jednak byłam o krok od zakupu kolejnego drobiazgu w stylu: będzie stało i łapało kurz. Na szczęście w porę oprzytomniałam i w tym roku, postawiłam przede wszystkim na użyteczność. I wiesz co? Nie mogę się doczekać uśmiechu na twarzy bliskich.

Mam jeszcze jeden prezent. Taki niematerialny – wracam do domu dzień wcześniej o czym nikt nie wie. I przypuszczam, że wtedy zobaczę większy uśmiech na twarzy rodziców niż w samą Wigilię, kiedy już się mną zmęczą do tego czasu ;)

I pamiętaj o sobie, dobrze? Nie chodzi o to, by napędzać koniunkturę i wydawać miliony. Ale Święta to przede wszystkim czas radości i szczęścia. Pomyśl nad tym, jak to szczęście zmaksymalizować przez najbliższe kilka dni. Zapewniam Cię, że masz teraz przed sobą najłatwiejszy czas na to. I dobry powód na odrobinę szaleństwa ;) Bo prezenty dają szczęście - a najbardziej temu, kto obdarowuje. Powodzenia! 

Z cyklu:
1. O szczęściu piszą ludzie szczęśliwi, czyli o nie wszystkie oskarżenia należy się gniewać 
2. Sport może dać Ci szczęście. Nie wierzysz – spróbuj! Nie wiesz jak – przeczytaj!
3. Postanowienia noworoczne - źródło szczęścia czy frustracji?